تجربه بخشودگي در زنان دچار خيانت زناشويي

مهمترين فرض رابطه عا شقانه، منحصر به فرد بودن آن ا ست، يعني اعتقاد به اين كه هر دو نفر از نظرمسايل عاطفي و جنسي به يكديگر متعهد هسـتند. با اين وجود خيانت در جوامع امروزي رو به افزايش اسـت (2010,Beach-and-Fincham).

مسـأله خيانت زناشويي در جامعه ايران نيز به عنوان يك نگراني مطرح است و با ناپايداري در روابط و نرخ بالاي طلاق همراه است (مدرسي و همكاران، 1393) .

زماني كه فردي از خيانت همسرش آگاه ميشود، مهمترين موضوعي كه با آن روبروست اين تصميم است كه آيا او را ببخشد و با او بماند يا اين كه به رابطه خاتمه دهد(2002,al-et-Shackelford) . زوج درمانگران به اين نكته توجه كرده اند كه بخشــودگي يك بخش ضــروري فرآيند التيام خطاهاي عمده رابطه مانند خيانت ا ست (2006,al-et-Fincham).

بخشودگي شامل كاهش انگيزه انتقام و اجتناب و افزايش خيرخواهي در برابر فرد خطاكار ا ست .(McCullough-and-Hoyt,2002) بخشودگي كمال مطلوب براي زوجهاي متأثر از خيانت است. چه زوجين تصميم بگيرند با هم بمانند و چه اين كه به رابطهشان خاتمه دهند، بخشودگي ميتواند سلامتي جسمي و عاطفي معناداري را براي آنها به همراه دا شته با شد. هرچند بخشودگي نياز به اين ندارد كه زوج در كنار هم بمانند ولي صلح كردن را بيشتر ممكن ميسازد (2006,Fincham-and-Hall).

مولفه هاي متعددي بر شــكلگيري فرايند بخشــودگي مؤثرند. عوامل فردي، عوامل مربوط به خطا، عوامل شــناختي-اجتماعي و مؤلفههاي مربوط به رابطه (1998,al-et-McCullough)

از اين دســتهاند. فرايند بخشــودگي علاوه بر اينكه توســط مؤلفههاي فردي و رابطهاي شكل ميگيرد، تحت تأثير مؤلفههاي فرهنگي نيز ميبا شد (2012,al-et-Merolla) .

هرچند مككالو(2008) از بخشـــودگي به عنوان غريزه اي ياد ميكند كه در طول تاريخ كاركردهاي رابطه اي را ايفا نموده اســـت. اما حتي اگر بپذيريم كه بخشــودگي فراتر از مرزهاي فرهنگي عمل ميكند نميتوان از نقشــي كه فرهنگها بر چگونگي تجربه ي بخشــودگي درونرواني و بينفردي دارند غافل شد(2009,Bond-and-Hui؛ 2004,al-et-Fu) .

همچنين فرهنگها ميتوانند از طريق تأثيري كه بر ساير مؤلفه هاي شــكل دهندهي بخشــودگي دارند آن را پيش بيني كنند. براي مثال شــكلگيري اســنادها توســط محيط ابتدايي افراد ميباشــد كه در ميان نســلها باتوجه به تغييرات فرهنگي، اجتماعي و خانوادگي تغيير ميكنند(ملكعســگر و همكاران،1393).

در نتيجه مشخص نيست كه آيا عواملي كه در جوامع ديگر شكل دهندهي تجربهي بخشودگياند در جامعهي ما نيز همين نقش را ايفا ميكنند. درنظر گرفتن عامل فرهنگ جهت طراحي پروتكلهاي بومي درماني ضـروري اسـت و فقدان مطالعاتي از اين دسـت باعث ميشــود تا در درمان خيانت زمينهي فرهنگي مراجع در نظر گرفته نشــود و اين به نوبهي خود، روند درمان را كند و يا حتي دچار وقفه ميكند. علاوه بر اين مطالعات اندكي وجود دارند كه بخشودگي را در بافت خطاي خيانت بررسي كنند. اين در حاليست كه در صورت نياز به ارايه راهكارهاي ميتني بر بخ شودگي بخ شودگي در محيطهاي باليني جهت بهبودي از عوارض خيانت، بايد به طور خاص بخشـودگي و عوامل شـكل دهندهي آن در ارتباط با خطاي بين فردي خيانت شـناسـايي شـوند. به همين منظور، مطالعهي 3 حا ضر ق صد دارد طي م صاحبههاي عميق با زناني كه خيانت هم سر خود را بخ شيدهاند، مؤلفه هاي شكل دهندهي بخشودگي را به دست آورد.-